بررسی متغیرهای هماتولوژیک و انعقادی دو گروه بیمار پس از انتقال خون هترولوگ و اتولوگ به دنبال جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان بعثت نهاجا و شهید چمران در سال 1381

مقدمه: ترانسفیوژن اتولوگ دارای سابقه طولانی است و جایگاه ارزشمندی به‌ویژه برای اعمال جراحی پیچیده از قبیل جراحی قلب و پیوند اعضا دارد. تکنیک A.N.H (Acute Normovolemic Hemodilution) یکی از سه نوع روش ترانسفیوژن اتولوگ است که در بیماران کاندید CABG (بای‌پس عروق کرونر) به روش بای‌پس قلبی - ریوی(C.P.B) انجام می‌شود. روش بررسی: در یک مطالعه از نوع مشاهده‌ای توصیفی، پرونده 410 بیمار که تحت عمل CABG در بیمارستانهای بعثت و شهید چمران در سال 1381 قرارگرفته بودند، بررسی شد. در این پژوهش شرط ورود بیماران به مطالعه نداشتن مشکلاتی از قبیل آنمی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی شدید، بیماری تنفسی، فشارخون کنترل نشده و مشکلات خونریزی‌دهنده بود و همچنین داشتن اطلاعات کامل درباره Hb، سن، جنس، پلاکت، PT و PTT، O2 Saturation، نوع ترانسفیوژن و فرآورده‌های خونی استفاده شده بوده است و در صورت نامشخص بودن هر یک از این موارد، پرونده از مطالعه خارج گردید. یافته‌ها: مردان با 6/74% بیشترین تعداد بیماران را تشکیل می‌دادند.بیشترین فراوانی در محدوده‌ی سنی 65-60 ‌سال بود که 51/19% کل بیماران را به خود اختصاص می‌داد. میزان تغییرات هموگلوبین قبل از عمل نسبت به بعد از عمل CABG در دو گروه اتولوگ و هترولوگ تفاوتی نداشت. اما میزان تغییرات پلاکت قبل از عمل نسبت به بعد از عمل CABG در گروه هترولوگ بیشتر بود. میزان تغییرات O2 Saturation و اندکسهای انعقادی (PT,PTT,INR) قبل از عمل نسبت به بعد از عمل CABG نیز در دو گروه هترولوگ و اتولوگ تفاوتی نداشت اما میزان نیاز به فرآورده‌های خونی در طی عمل و مدت بستری در ICU در گروه هترولوگ بیشتر بود. بحث: A.N.H میزان استفاده از خون همولوگ را کاهش می‌دهد، بنابراین این روش برای بیماران با غلظت هموگلوبین کافی که کاندیدای جراحی قلب به روش CPB هستند پیشنهاد می‌شود.